Ben O Değilim

 

Yazar: Fatma Erdek

Sayfa Sayısı: 544

Basım Yılı: 2015

Yayınevi: Ephesus

YORUMM!!! Kitap bitti ve HARİKAYDIII!!

Sevgili Fatma Erdek yine konuşturmuş kalemini ve enfes bir hikayeyle bizi baş başa bırakmış. Hem de esas oğlanın ağzından bir hikaye...

Konusu kısaca ikiz kardeşinin yerine geçip bir süre oymuş gibi davranan Arın'ın, hayatının aşkıyla tanışması... Peki ya hayatınızın aşkı sizi bir başkası sanıyorsa?

Karadeniz rüzgarlarınının aşkınkine karışması ve sert bir şekilde hem Arın'a hem de Tuna'ya çarpmasının hikayesi...

Aslında kimi severiz? Sevdiğimiz şey tam olarak ne? Birinin tavırları, sözleri, bakışları ya da gülümsemesi mi? Yoksa başka şeyler de giriyor mu işin içine? Mesela o kişinin kim olduğu ya da nasıl göründüğü?

Yalansız bir hayat isteyen birine, hem de dürüstlük timsali, yalan söylediyseniz, hâlâ sizi sevmesini ve size güvenmesini nasıl beklersiniz? Peki ya gerçekten seviyorsanız her şeyiyle sevmez misiniz? 

O kadar tatlılardı ki... Arın'ın aşkı ve kurnazlığı, Tuna'nın cesareti ve dürüstlüğü... Sıcacık ve komik bir hikaye...

Sevginin ne olduğunu ve ne istediğini, nelerin üstesinden gelebileceğini anlatıyor ve o kadar güzel anlatıyor ki, yer yer sesli gülmeler ve sinirle çıkan oflamalar okurken verdiğiniz tepkiler arasında yer alıyor.

Bir erkek ne kadar sever? Bir erkek bir kadından ne bekler? Ya bir kadın ne kadar fedakarlık yapar? Bir kadın nelere rağmen vazgeçmez? Belki sevmekten belki sevmesine rağmen vazgeçmekten...

Tüm bunların ve daha fazlasının bulunduğu "Ben O Değilim" i okumanızı öneririm.

Bol okumalar :)

"Hoşçakal Tuna."
Arabaya yaklaştığımda yavaşladım, az sonra da durdum. Dönüp, bana bakıp bakmadığını, gidip gitmediğini görmek için delice bir istek duyuyordum. Engel oldum kendime. İsteseydi, her şeye yetecek zamanı vardı. Sadece bir iki kelime bizi acıdan kurtarırdı. İki kelime, beni göklere çıkarmaya, onu mutlu etmeme yeterdi. İsteseydi... Oysa o, susmuştu yine.
Arabayı çalıştırmış bekliyor, gaz pedalına basamıyordum. Son bir kez görmek için, dönüp onu bıraktığım yere baktım. Tuna yoktu. Az önce yaslandığı ağacın önü boştu. Hastaneye girerken arabada unuttuğum telefonum çalmaya başladı o sırada. Uzaktan arayanın kim olduğuna baktım.
Adı geceye ışık, kalbime hayat Tuna'm...