Şans

Yazar: Karen Kingsbury

Sayfa Sayısı: 341

Yayınevi: Eksik Parça

Basım Yılı: 2014

YORUMMM!!!

Şans kitabını bitirdim ve puanım 3/5

Ne çok sevdim ne de hiç sevmedim diyebileceğim bir kitaptı.

 Kitabın konusu ne derseniz :

Ona ayakta durma gücü veren ve eve girebilmesini mümkün kılan, nefes almasına olanak sağlayan tek şey, ağaç köklerinin arasına gömülü o eski kutuydu. Kutu, mektuplar ve bugünden on bir yıl sonra ulaşılabilecek son bir şans.

Dağılan hayatınızı toparlamak, hatalarınızı telafi etmek, yaralarınızı sarmak ve ayrılmak zorunda kaldığınız insanlarla tekrar bir araya gelmek için son şansa ne kadar inanabilirsiniz?

İnancınızın sizi nerede ayakta tutup, nerede yalnız bırakacağından nasıl emin olabilirsiniz?

Emin olduğunuz her şeyin ayaklarınızın altından kayıp gittiği bir anda neyin gücüyle ayakta durabilirsiniz?

Son şanslara inanmak, mucizelere inanmak kadar gerçektir.

Okurken insanı sıkan şey sürekli olarak Hristiyanlığa yönelik bölümlerdi. Ancak bunun dışında kalan kısımları yani kurguyu düşünürsek dramatik ve trajik olaylar kitabı okutuyor.

Birkaç alıntı paylaşmak istiyorum.

 Tabii ki tarihti.

Nolan'ın Ellie'yi düşünmeye bir son verememesinin, her dakika aklında olmasının nedeni tarihti. (...) 1 Haziran 2013'e ne kadar kaldığını bilmesi için geri sayan bir sayaca ihtiyacı yoktu.

Yirmi beş gün.

Zaman zaman kulağına Nolan'ın sesi geliyordu, on beş yaşında oldukları yazda olduğu gibi. Alet kutusu elindeydi, mektuplarını yazmak üzereydiler ve on bir yılın ne kadar uzun bir zaman olduğunu söylüyordu. Gözleri ay ışığında parlıyordu. Bir an gözlerini kapattı ve kulakları sağır eden bu arenada bile sesini duyabiliyordu. Mektup yazmalı ve alet kutusuna koyup gömmeliydiler.

Şayet her şey ters giderse... Bu son şansımız hep var olacak.

Sıcak bir hikaye... Masumiyet içeriyor. Sakin bir haftasonu okumak isteyebileceğiniz kitaplardan...